Mei ús gimmestyklokaal is alles mis:
it is der te kâld of kinst der wol rane,
it stjonkt der nei omkeswit en bokkepis
allinnich de behearder mei oan de ramen.
Oeral sweeft biezemtúch, plúster en hier,
hjir fynst in pleister, dêr noch in nagel.
Under de basket leit bloed op ‘e flier,
dêr hippe dyn fuotten as dûnsjende hagel.
Yn in kast dêr ’t net ien de kaai fan wit
stiet in âld trompke mei foddige gazen.
Meist bliid wêze as der in skjirke yn sit.
Dat neame se Earste Hulp de dwazen.
It siicht op it húske, de tegels bin wiet
fan in lek yn ‘e wasbak en jongesgespetter.
En wolst dy wol dûse nei al dit fertriet,
dan komt út beide kranen iiskâld wetter.
(Út: argyf FeRsefariaasje)
