Tink dy ris yn
op in dei yn ‘e simmer
sitsto yn in boatsje
dat driuwt op ‘e poel.
Merkels en eintsjes
dy boartsje om dy hinne,
de sinne is waarm
en it wetter is koel.
Dan troch in twirre
bewege de reiden
en hiel even waaie
de blêden fan ’t plak.
In sulveren ronfeling
glydt oer it wetter
mar dan is ’t wer stil
en de mar is wer blak.
Jufferkes dûnsje
mei graasje balletten,
twa reidmoskjes jouwe
inoarren in tút.
Dan hearst yn ‘e fierte
ynienen dyn namme
en roeist ûnderstboppe
dyn mearkewrâld út.
(Út: Freedtemiddei frij, 1996)
