de dize dûnset
oer de greiden
leit in ljochte tekken
oer it gea
in reager dikert
tusken reiden
muskusrotten hoffenje
har de lea
reidhintsjes hoedzje
harren jongen
in snoek leit
ûnferweechlik
hast foar dea
karrekiten hâlde
in wedstriid
priissjongen
jûnssinne kleuret
himelbôgen rea
de lêste strielen
hawwe it bejûn
gleone gloede
bôget nei de grûn
rêst sêdet dizze
stille simmerjûn
yn ‘e fierte
blaft in hûn.
