Ruilje  

Ik bin sa wyt, 

sa yn- en yn wyt. 

Myn fel wurdt knalread 

as ik mar fiif minuten  

yn ‘e sinne bin. 

Wat woe ik graach 

dat moaie brune fel 

fan Aisha hawwe. 

En dat hier, dat swarte, 

tsjokke hier. 

En dy tosken,  

dy moaie wite tosken. 

 

As wy húswurk meitsje 

docht Aisha altyd myn hier.            

Dat slûge, bleke hier fan my. 

Se wrimelet en frimelet 

en makket der flechtsjes yn. 

Dat fynt sy sa moai. 

Se woe dat se myn hier hie 

sei se juster. 

En dat moaie ljochte fel 

en dy blauwe eagen. 

De beugel om myn tosken 

fynt se ek sá stoer! 

 

As wy ruilje koene 

soene wy allebeide 

folslein lokkich wêze. 

 

Tink ik. 





Publisearre yn Fersefariaasje edysje 2023