dat it net oars wurdt as ik om dy sykje
as de blêden oan ‘e beammen risselje
en in wolk in tel foar de sinne skoot
dat ik sêft fan leafde blommen yn dyn
hier befrisselje en sis: ik ha dy fûn
dat it net oars wurdt as flinters
knypeagje op ‘e apels en
fjildlysters dronken fan ‘e beien
fleane as de dea
dat de tûken keal en hurd om har hinne
houwe en dat de wyn altyd in heaze spul
brekker is en ik wit hoe’t ek dizze jûn wer
as in bline kearel siket om it lêste ljocht
en ik sa fan dy hâld en myn hert it hielal is
dêr’t de stjerren drôvich skine
net earder publisearre
