Sjoch, dêr rinne grou en rûn
menear Bakker en syn hûn.
Menear Bakker kuiert deftich
en syn hûn woef-waft ferheftich.
Menear Bakker en syn hûn,
elke moarn en elke jûn.
Hoe komt dy menear sa rûn?
Wel, hy snobbet elke jûn
in pûn dropkes en rezinen.
O, hy mei graach lekker sline.
En hoe komt dy hûn sa grou?
Hy krijt koekjes fan de frou.
Jonges dy’t graach gekheid ha,
roppe soms elkoarren ta:
Sjoch, dy hûn fan menear Bakker
liket op syn baas, de stakker;
allebeide grou en rûn,
elke moarn en elke jûn.
Fan de moandei oant de sneon
kuiert Bakker mei syn freon.
Mar op snein dan rinne sijën
yn it parkje mei har trijen.
Dan giet nei ’t gehak en slaad
mefrou Bakker mei op paad.
Is dy dame ek sa’n dikke?
Nee, sa meager as in prikke.
út: FeRsefariaasje 2003