Dat geëamel fan ús heit
oer myn omhingjen op ‘e bank,
de oerkes efter de kompjûter,
de kondysje dy’t ik ha…
Om fan it geseur ôf te wêzen
gean myn broer en ik
trije kear wyks
nei it sportsintrum ta.
Wy bouwe oan ús kondysje
‘spinning’, ‘fitness’,
alle kearen wer wat oars.
Us trenen docht fertuten.
It ein fytsen nei hûs
dogge wy no
mei twa fingers yn ‘e noas.
Tsjinoer my, by ‘spinning’,
sit altyd in famke
mei blauwe eagen, donker hier
en tosken wyt as kryt.
Har namme is Annabeth.
Moarn ha ‘k mei har in ôfspraak…
Ik moat bekenne,
it idee fan it sportsintum
wie sa gek noch net!
(famke kin ek yn jonge feroare wurde.
Har namme is Annabeth wurdt dan:
Syn namme is Fred, Seth of Gjet.
Moarn ha ik mei har in ôfspraak wurdt:
Moarn ha ik mei him in ôfspraak)