troch: Baukje Wytsma
In neare jûn, de huzen keare swittend By ‘t keatsfjild heart er hoe’t in bal de Hy fielt as by tongerslach it buordsje út: De dichter swijt, 2005
binnenstbûten, de stimmen yn ‘e tunen
boazje oan. De loft is swier fan rein.
Hy rint sa stadich as er kin, want op syn
lippen wol er de earste drippen fiele.
want ferlit, kûgelrûn ketsend. In hege
jongesstim ropt dat er oer de boppe giet.
In loft as fjoer, alles is oerbeljochte!
fan de tillegraaf wer yn syn hân en lit it
hoeden om it heakje glydzje: spul gelyk.