om Fryslân op syn moaist te sjen
kladderje ik op sneinske skuon
yn myn nijste streekjespak
by de seedyk op
en by de see tilt it op
fan deade dûkeleinen
de loft wyldjaget fan blaumokken
mei plestik bekers yn ‘e bek
groetnis fan Skiermuontseach
ûnderdiken draakjefleane bern
mei drop yn top is topdrop
om Fryslân yn ’t lykwicht te hâlden
blaas ik yn sân hasten
in lekker fiisbrune sûkerkladde op
en gliidzje ik út
op in skieppekeutel
myn streekjespak moat it tenei
mei inkelde streekjes minder dwaan
fan kjellens litte de blaumokken
har plestik bekers falle
de bern ûnder oan ‘e dyk laitsje
en in jonkje freget
– wolst ek eefkes fiele
hoe fûl oft myn draak lûkt?
nei’t ik it yslike lûken field haw
stjoere wy tegearre
in tillegram omheech:
Friesland is mooi
houen zo
(út: FeRsefariaasje 1977)
