Wy bin ferhuze. Fan ’t âlde hûs
hien’ wy ús nocht.
Hoe’t it nije hûs der útsjen soe
dat ha wy sels betocht.
Heit efter de kompjûter,
mei potlead en papier…
hy tekene en tekene…
hy hie it swit yn ’t hier.
Wolsto in grutte keamer?
Fansels sei ik fan ‘Ja!’
‘En… wêr wol jim it bubbelbad
en… wêr in sauna ha?’
In keamer fan wol fiif by fiif
foar heit. Wier, net te min..!
Dan ien fan twa by twa
dêr’t mem wat strike kin.
It hûs hat in garaazje…
dêr kin tsien auto’s yn!
En ûnder yn ‘e kelder
wol tûzen flessen wyn!
Moat ik troch de keuken rinne
bin ik tiden ûnderweis…
Fanút de koelkast nei it gas
bedoarn is ’t al, dat fleis!
Dan it swimbad yn ús tún
dat is wol trije meter djip!
En wy ha in grutte sêre!
Echt, wy binne su-per-hip!
Efter hûs dêr is in sleat.
Der gean wy hiel faak sitten.
Want… by al dy grutte keamers
is heit it lytste keammerke ferjitten…