komme mûzefergifpantsjes
út ‘e hoalen, mei lêste keutels
skiten of earste fan in nije pleach
fiert houtwjirm heechtijdagen
sloop in âlde muorre
graaf de dampe flier út
goai de groppe ticht
mar lit it bûthúspaad
bliuwe glêdsliten gieltsjes
boaiem ûnder in bestean
jout de grûn priis wat der groeid is
sjogge se ús op ‘e hannen
in pake, in heit, in omke
sit in beppe op ‘e reinwettersbak
poppe op ‘e earm
it giet om wat goed giet, tink ik
de beam dy’t bloeit, it aai dat lein
de bei dy’t ryp, it bern dat grut wurdt
draait mûne werom
bringe muoikes muoikesezers
noch foar de nacht werom
fladderst tusken flearmûs en flear
leart in hin dy, sa skarrelst noch
om en sa net mear
treast leit op ‘e bank, it hûntsje
yn ‘e hoksen, dat mei dy
nei Hjoed sjocht en suchtet
(út: De Moanne, nû. 7, 2006)