Ik stie fannacht op ‘e PCen keatste sis mar izersterk.By d’ opslach sloech ik sels foar bêst,wie efterynse yn it perk.     ‘Kom mar

Hy went der noait oan, oan dy wyn út it westen,mar hy moat nei de stêd om syn langstme te dwêsten.Hy knypt yn it stjoer,

By syn ferstjerren,24 maart 2016 Cruijff is dea.Dat kin net.Hy sit yn myn lea.   As ik de bylden weromsjochfiel ik syn frêle machtkommen yn

Yn ‘e bus ûnderweis nei skoalleride wy alle dagen byit lytse brune krúske del   it stiet yn ‘e berm fande autowei by it krúspunt

hearste hoe’t de lamkes skriemeyn it tsjuster fan it hokhearste hoe’t de krieën krassede meldijen fan har lot   sjochste hoe’t de iken swierelokjend, slomjend

Twa kear yn ‘e wike is it raak.Dan hawwe wy les fan De Vries.Biology, ik griis derfan.Dy lessen fyn ik dochs sa ôfgryslik fiis.  

En yn de skulpen kin ‘k de see noch hearre. It rûzen fan de weagen op it strân. De blauwe loft tsjin grien-griis achterlân. De