Ljocht en libben is nearne.Mei in tsjuster each loert de keamer.Stuollen swije, houten ribben hâldede siken yn en wachtsje. Se wolle fanit plak en dûnsje

ûndergrûnsk yn in metropoaljaget in wjirm troch tsjustere hoalenit liif fol figueren fan ‘e perronnenûnderweis oeral hinne as wer werom   it skriele neonljocht falt

In hûs in pleisteroer de skrammendy’t skrineûnderweis.   In hûs in wrâld omte boartsjente sykjenen soms te finen.   In hûs sa faakin finzenisin doelwytin

Oer de nijstêd fan de dagenrinne wy inoar foarbyheine hjir en dêr gesichtenwitte net fan dy of myIepen boek yn sletten eagenwurge gong op klinkerseinwiffe

Alle nachten sjoch ik myn freondinnedy’t ûnsichtber is foar oaren, sjochst allinnemar har moaie eagen dy’t bewege.Nee, se is net swart, se is gjin Surinaamseof