der brûzet in fûns troch it lân flinterspinnen spanne gouden tiden oer iepenloftspullen en terpebylden yn bûter swimme fisken grinzen oer   meidwaan wol ik

It is in toanielstik tink ik in film of in oefening foar as der rampen komme   ik sjoch huzen sûnder finsters en doarren sûnder

op slach wie ik wei fan dyn fluwielen kaft flamjend read dêr op de heechste plank yn ‘e midden rymden ús titels romantysk kaft tsjin

Ik moffelje myn hânnen djip yn de bûsen fan myn jas. Hy hoecht net te witten…… Hy hoecht net te sjen dat ik….   Hy

snoei de tûken by it tredde eachblaas de bûnte blêden op in bultlit it ljocht wer streame oantit oan ‘e woartels rikten bou de klyster

ik socht strofen yn strjittenen yn stegensammele sinnen by de singelfandele frazen yn ‘e frjemdteen faker noch ticht by hûsplôke hjir en dêr wat wurdenút