In hûs in pleisteroer de skrammendy’t skrineûnderweis.   In hûs in wrâld omte boartsjente sykjenen soms te finen.   In hûs sa faakin finzenisin doelwytin

Ljocht en libben is nearne.Mei in tsjuster each loert de keamer.Stuollen swije, houten ribben hâldede siken yn en wachtsje. Se wolle fanit plak en dûnsje

ûndergrûnsk yn in metropoaljaget in wjirm troch tsjustere hoalenit liif fol figueren fan ‘e perronnenûnderweis oeral hinne as wer werom   it skriele neonljocht falt

Oer de nijstêd fan de dagen rinne wy inoar foarby heine hjir en dêr gesichten witte net fan dy of my Iepen boek yn sletten

Alle nachten sjoch ik myn freondinne dy’t ûnsichtber is foar oaren, sjochst allinne mar har moaie eagen dy’t bewege. Nee, se is net swart, se

Somtiden, mar eins hiel faak winskje ik sipressen op it sigerige bolwurk, in katedraal mei gouden ljocht en strakblauwe loften boppe âlde platanen. Mar earder