Yn it doarpke dêr’t ik wenjebinn’ in protte minsken ûngewoan,der binne fansels ek wol oaren,mar de measten mankearret dochs wat oan.   Nim bygelyks Gerrit

Se sochten earst alle beideom in lege doaze.Hy seach ‘m earstmar ús mem mocht ‘m ha. Dêrnei stie er tafallichgewoan efter mem by de kassa.It

jeu, sjoch hjir myn nije blitse scooter,yn ‘e moaiste kleuren: read en wythy hat in hiel geve lûde toetergjin seefûgel dy’t it doart en skyt

Op myn luchtbêd sjoch ik him kommen.Dûnkere eagen, kroljend hier.Krêftich swimt er nei my ta.Ik doch krekt as ynteressearret er my gjin sier.   ‘What’s

Der is in prachtich moai gedicht,ik kin it hielendal út ‘e holle.Ik wit it mei de eagen ticht,wat soe ‘k it hjir graach bringe wolle.

‘k Mei hiel graach yn ’t swimbad lizzeen ik swim ek bêst wol hurd.Mar sa’n startblok en dan dûke?Kram’le nee, dan bin ‘k sa’n tut.

De minsken freegje my sa faak:‘Wat soesto letter wurde wolle?’Dan helje ik stoer myn skouders op en sis:‘Wit ik folle.’ ‘Do kinst alles wol wurde,’