troch: Elske Kampen
Soms bin ik wolris bang dat Dat stiennen sels net rinne Dat toarst altyd foar drinken Soms bin ik wolris bang dat Ut: Dit is it gedicht/Dit is het gedicht, 2012
nei in lange nacht hjir alles
oars is foar de grap, allinnich
ik dan net mear snap wat
oaren wol begripe.
mar sitten bliuwe yn it paad.
Dat fytsen ride en net remje
as ien trapet en dat elkenien
net foar mar nei in mopke laket.
komt en honger foar it iten.
Dat minsken gûle by fertriet,
sels beukers dat al witte.
En dat swart-wyt dat fleant
gjin kealtsje is mar ljip.
nei in lange nacht hjir alles
oars is foar de grap, allinnich
ik dan net mear snap wat
oaren wol begripe.