Model
Myn suster is sûnt koart ‘model’en ynteressant dat se dêr oer docht.Se is it noch mar trije wiken, mar ik ha no al skjin myn
Besjoch ek gedichten fan:
klasse 4 mbû / hbû
Besjoch ek gedichten fan:
Nije heit en mem
Ik wol in nije heit en mem,myn beslút stiet fêst.Moarn set ik in advertinsje,dat liket my it alderbêst. Want ús heit en membehannelje my as
Us beppe
Ik wol ’t ris ha hjir oer ús beppeWant dat is in moai portretSy kin rymje, sy kin rappeEn sjonge, ja sa ha je net!
Triljende skonken
Fansels, ik ek stean hjir mei triljende skonkenmar net om’t ik bang bin foar jo achte sjuery of jimme allegear. Nee, as ik earlik bin
Soms
Soms,yn ’e maitiid,sjoch ik samarby it bankje yn it parkdyn nammeyn krookjes en snieklokjes.It wie ús bankje,seidesto faak. Soms, yn ’e simmer,skriuwe weagenwurden fan treast
De see
Lit my allinne mei de see,lit my allinne mei it strân,’k wol myn siel wat driuwe litte,los fan liif en fan ferstân. Lit my mar
18+
Moarn wurdt er achttjinHat er grut feest?Taart, myzyk, snobbery,giet oan him foarby Snotnoas folwoeksenDe baret moat rjochtFan jonkje nei man It unifoarm leit klearMoarn wurdt
Lit my libje
Se witte it.Ik fiel se sjen.Ik hear se flústerjen.Ik ha ferlernnoch foardat de striidstriden is. Net ien seit ‘Hoi’.Gjin berjochtsjes mear.Blikken fol begrutsjendy’t my kear
Ofskied
Hjoed nimme wy ôfskiedde wurden klinke holin echo troch de romtede seal dy sit grôtfol Ik hear immen snokkendy gûlt oan ien stik trochik frommelje
Foto-fint
Yn ’e appgroep fan ’e jongeskaam ynienen dyn foto foarbyallegearre laitsjekoest hiel wat sjen fan dy Dyn moaie brune hierendyn waarme leave blikMar alles dêr
De mol
Utfanhûs by pake en beppe,heit en mem dy moasten fuort.Toskeboarstel mei, pyama,knuffels ek, de hiele brot. ’t Is dêr altyd sa gesellich,we ha faak in
Ruilje
Ik bin sa wyt, sa yn- en yn wyt. Myn fel wurdt knalread as ik mar fiif minuten yn ‘e sinne bin. Wat woe ik
Parys
Ik sil mei ús mem nei Frankryk wy fleane nei prachtich Parys! De stêd fan brie en camembert dat is wat oars as griene tsiis.
Mist
Ik ha dy mistsa leaflik bistdatst my as in dize yn de holle sitten giestlicht en swier skimerje kinstdat meist sels kieze Do
Thriller
’t Is earsteklas resjerzjewurkdit sykjen nei de dieder.Dat spoar fan bloed op jas en jurk,is dat fan de ferrieder? ’t Boek nimt my
Skake
Ale-Jan is net sa’n sporter.Hy sit leaver op ’e stoel.Hat in hekel oan bewegen.Inkeld skaken fynt er cool. Wurch dat wol er eins net wurde.“Sporte,
Bygeloof
Trettjin is it ûngelok,ho, in swarte kat!Net ûnder dy ljedder troch,oars dan bart der wat! Sân dat is in moai getal,hoefizers op ’t stek.Diggels bringe
Winskballon
Yn it tsjuster fan de iere moarn lit ik myn dreamen fleane mei in gouden winskballon as út in mearkelân De binnenkant beplak ik
Fan it famke en de fisk
Op see in skip mei tûzenen stielen doazen yn read oranje, blau en swart yn giel, griis en grien. Op de side yn grutte
Superhero
Op it plein ha wy ’t altyd oerde superhero’s fan DCMei myn freonen doch ik stoerimitearje ’k Superman en ThorMar eins ruilje ik se mei
Wêr sille wy ús nei wenjen sette
Litte wy ús nei wenjen sette yn in hûs by see dêr’t bolsterige stoarmen om ‘e doarren spûkje en ’t sâlte wetter bluistrich tsjin ‘e
Dit is myn toan
‘k Wol in wille-wyske sjongeop de aldermoaiste toan,foar dy iene leuke jonge dy’t my app-te fan ‘e moarn. Mar soms dy boaze dreamfan falske
Alle dagen mar net hjoed
Alle dagen rint er mei de hûn by ús foar de finsters del nee, dat sis ik net goed hy rint op ‘e dyk
Hurdfytser
Us pake Jan kocht lêstendeis in nagelnije fyts. Hy soe der wakker mei op reis nei Ljouwert en Parys. ‘In proefrit is in goeie
Cruijff
By syn ferstjerren,24 maart 2016 Cruijff is dea.Dat kin net.Hy sit yn myn lea. As ik de bylden weromsjochfiel ik syn frêle machtkommen yn
Syn namme foarby
Yn ‘e bus ûnderweis nei skoalleride wy alle dagen byit lytse brune krúske del it stiet yn ‘e berm fande autowei by it krúspunt
Fampier
hearste hoe’t de lamkes skriemeyn it tsjuster fan it hokhearste hoe’t de krieën krassede meldijen fan har lot sjochste hoe’t de iken swierelokjend, slomjend
Biology
Twa kear yn ‘e wike is it raak.Dan hawwe wy les fan De Vries.Biology, ik griis derfan.Dy lessen fyn ik dochs sa ôfgryslik fiis.
Kampioen
Ik stie fannacht op ‘e PCen keatste sis mar izersterk.By d’ opslach sloech ik sels foar bêst,wie efterynse yn it perk. ‘Kom mar
Asylsiker
Hy went der noait oan, oan dy wyn út it westen,mar hy moat nei de stêd om syn langstme te dwêsten.Hy knypt yn it stjoer,
Thússtriid
Tink net datsto de wrâldyn moatst om de fijânte ferslaan of de geastente ferdriuwen om’t syit binne dy’t dyn libbenbesmodzje en oan grús slaan Tink
It hynder
Doe’t de earste nachtfroast kaamen âlde blêdennei ûnd’ren toarken út it wurge hout,de gerzen glâns ferlearen,kleur oannamen fan de iere wintermoarn,doe seach ik dy.Sa stil
Eilân
En yn de skulpenkin ‘k de see noch hearre.It rûzen fan de weagen op it strân.De blauwe lofttsjin grien-griis achterlân.De waarme dagen,boatsjes yn de haven.Blinkend
Skûlplak
Der stiet in famke by de bushalte.Ferdreaun, flechtling, allinne.Wêr komt sy wei?Wêr giet sy hinne? Wêr wie sy lokkich?Wêr fielde sy har thús?Wat liet sy
Skielk wurdt it frede
Wy keazen foar de lange skimerom wei te wurden foar geweldbesochten doe de tsjust’re hoalenom’t yn it ljocht gjin libben telt. Wy hawwe ús
útsjoch
knoppen yn beammenlaitsje har temjittein ein fljocht op titelroazen bloeie goudgieltulpen yn oranjereadsjonge fan it iere foarjier ûnder it reiden himeldaksnobbet in fûgel fan synlêste
Moeting mei alle minsken
No’t er omheech fljocht yn syn raket,de astronaut rjochtstreeks de himel yn,is er benijd as hy dêr ek ien treffe sil.Miskien it mantsje fan de
Kommunikaasje
Mei myn suster kin ik pratefoar de klasse bin ik sprekkerik kin ek roppe raze baltemar ‘kommunisearje’ bekt net lekker Wat skeelt der oan dat
Flecht
In plestikpûde mei wat klean en sa,doe binne wy begûn te rinnen.Der waard net folle sein, de spanningrûn mei op en like it te winnen.
Lytse markol
Earne yn it wetter… It lân jout har oer, leit langút ûnderde skiere dei dy’t hast al wei is enno mei dampe fuotten hoeden oerde
de trui de reis…
hy sit foar myit rjochter skouder hegeras it lofterde rêch bûgjendas er it giele t-shirt oan hatsjoch ik de rêchbonke by de swarte trui netdan
Chip
Ik woe dat ik in chip hieSa ’n kraaltsje achter it earfan hûnderttûzen gigabiteen miskien noch wol mear.By toetsen en tentamenshie ik grif alle fragen
It famke
Sy is it flinterflugge famke, dat lykasstreamend wetter oer de diken draaft.Har fuotten meitsje weachjes yn it sân.Blau mei sulvertriedden is har spikerjas,ljocht as farske
Gean net nei Pompegea
Asto ris útfanhûzje wolstnei it hûs fan tante Jantal wol jim mem it noch sa graachdoch it asjebleaft net, want elk wit der fan yn
foto’s
‘ien piltsje hindert neat’, seit hy‘kom, drink der mar wat by’ sy sweeft as in fearke op ‘e wynboartet yn de sânbak lykas lang ferlynstreket
In steande beam allinne
It bliuwt my hiel myn libben by, de deidoe’t op dit stee in grutske heit my planteas bertebeam, – it stie sels yn ‘e krante
Fersiere
Heit rydt stadich oer de oprit,nee, de klep koe lang net ticht.Mem komt fleurich fan ‘e fliering:goudfersielsel, o sa sjyk!Heit dy mjit dan mei de
De soldaten
Doe kamen de soldaten,de himel kleure rea.In tongerslach sloech oer de wrâlden dêrnei kaam de dea. En doe ’t op ’t lêst de stilte foel,doe
Tút
ik soe dy in tút jaanmidden yn ‘e winkelfan AH soe ikmyn slach slaanby de tomaten do wiest noch fier fuortmar ik seach dy stadichoantichteby
Jeltsje en Jantsje
Yn SurhústerfeansterheideWenje noflik mei har beidenJeltsje Styp en Jantsje Stobbe,Sliepe yn in âlde tobbe,Sitte op ‘e tafel en iten fan ‘e stoelEn alle minsken sizze:‘O,
Bang
Soms bin ik wolris bang dat nei in lange nacht hjir alles oars is foar de grap, allinnich ik dan net mear snap wat oaren
Radyskes
We brochten radyskes bij ús heit en mem. Earste radyskes út ‘e kas. Se bearden der wakker fan. Op it teemeubel stie in kaart fan
de popelier
sa rizich stie er dêrde âlde beambewoartele yn de grûnin bytsje skean de rêch ôfkeardtsjin ‘e westewynskodholjendwachtsjend op sinneskyn yn ‘e tûken ferskûlein libben fol
Kuorbalfamke
Ik hie dy by de warming-up al sjoenen tocht: foar dy sil ik troch alles hinne,foar dy haw ik myn swit oant no ta jûn.myn
Swarte kofje
Der is in wrâldneist ús wrâldde earste wrâld Yn dy wrâld leit in lângrôtfol kofjekopjes kofjekannenkofjefilters seefkes ljochtsjes In grôtfol lânmei apparatuer foar espressokappesino en
De treasteleaze rein
Ik bin de simmer kwyt, wêr is er keard?Ynienen wie er samar oan ‘e ein,wylst wy tegearre alle dagen seagenhoe’t sinnestrielen spatten út ‘e feart.No
Pas op foar de hurde wyn
Miskien wolsto my net leauwe,fynsto my in bange knyn,mar der is neat sa gefaarlik,as in dei mei hurde wyn. Hurde wyn, neat as ellende,hege golven
se ha my op ‘e skurte hân
ik haw in pakedy’t net leautdat se op ‘emoanne west ha dy’t de televyzjeútset as der mannenmei in wite kapefan ‘e Ku Klux Klanop
Begraffenis
Wy heukerje dekraach omheechen rinne stapke foar stapkeyn in lange slingerachter de kiste.Ik mei de blommen drage. ’t Is droech wurdenom my hinne,sakrekt spielden
ad patres
Lyklama is dea,wat slim, tocht ik doe’t ik it hearde,dat earme mantsje nea sille wy him mear fytsen sjenof kuierjen mar doe’t ik der wat
Brân
It baarnt yn ‘e fiertewy kinne net helpewy sjogge hoe’t pleatsenplatlizze en minsken gûle Wy hâlde ús muorren wiethoopje dat de wyn net draaitmar as
ree
winter op ‘e Sweachit iis dat kreaket yn ‘e sleattenmakket dea en libben relatyf op ‘e hoeke by it fytspaadnjonken it âld djipsit yn ‘e
Wat ik letter wurde wol
Moat ik dan wat wurde letter,want is hjoed dan al foarby?Wat bin ik no wat letter net is,bin ik noch neat of noch te frij?Wat
It helpt net
It helpt net om slûzen ticht te laskjen,it wetter giet op en del wannear’t ik dat wol. It helpt net om fleanrûtes op te heffen,de
Hipperhapkes
Op it mêd fan iterijwoll’ se graach wat nijs betinke.Elk jier komt der wol wat byom te iten of te drinken.Mar dit is dochs wol
It hûs
Der lei oer d ‘âlde stêd in bleke skynde deis doe’t hja weromkaam út it eastenmar nimmen wachte dêr om har te treastenit plak te
Heit
Ik hear de minsken wol praten.Ik sjoch de minsken wol sjen.Se rabje oer út heit ense rabje oer ús mem. Minsken fregen my ek
It hâldt
De dei hat kleuren fan blauen pearsit reid stiet giel as strietsjin ’t doarp it iis leit as in flierlike griis en glêd as ruostfrij
Guerilja
Ik lis op myn bûk yn ’t hege gêrs.Stadich krûp ik tichterby.Ik hâld myn proai goed yn it fizier.It bist is noch rêstich,it hat no
Ferhúzje
Us hûs sjocht der ferlitten út,mei de gerdinen der foar wei.It wurdt al leger efter it rút,sa fielt it ek yn my. Ik rin
De blompot
ik ha in skuorhar man hat my dochsmei de oaren yn it hok setútstel fan eksekúsjebegjin aprilnoch evendan meie wy wermar sy sil my oan
Fryslân
om Fryslân op syn moaist te sjenkladderje ik op sneinske skuonyn myn nijste streekjespakby de seedyk op en by de see tilt it opfan
Wêr silst dy noch drok om meitsje?
Wêr silst’ dy noch drok om meitsjeDat freegje ik my wier wolris ôfAlle dagen dat húswurkEn repetysjes, mear as genôch! En sa moat ‘k noch
Fize dingen
Ik byn de lippen op ‘e mûlealtyd as ik fize dingen sjoch,ik prop de hannen yn ‘e bûsen,sa bang bin ik dat ik it doch:
Boatsjes teare
Der wiene ris dames, der wiene ris hearen,dy wiene beneamd om my dingen te learen,earst oer alle lannen en doe oer de seeën,dêrnei oer de
der stie in parrebeam yn appelskea
der stie in parrebeam yn appelskea de tûken swier de fruchten sjoch doe kaam de jager mei syn jachtgewear en skeat der twa pûn hagel
Fakkefulle
Ik bin in feestbeest en ik hâld fan lekker swinge yn ‘e stêd. Myn bûsjild is dus net genôch fan jild ha ‘k swier ferlet.
Letter
Letter doar ik dy te freegjen, as ik grut bin, net mear bang. Dan bliuw ik foar altyd by dy, mar dat duorret noch sa
De race
Kom op, d’r ôf: it is al let. Wêr is myn mobyl? Ik sjoch myn sokken net. De klean gau oan, de gel yn ’t
Se seinen
Do rinst dysels nochris in kear foarby,seinen se. Se ha gelyk krigen, dy seelke kear as ik efterom sjoch, tink ik:stom noch ta, dêr kom
Oer en tefolle?
Kinsto grutte minsken folgje?Under iten sei ús heit:”t Sjocht hjir swart fan bûtenlanners’t wurdt te fol, dat is in feit’ Mar fan ’t winter, mei
Jupsty Hee
Dit leave lytse lichte lietsje is in liet fan neat, it dûnset troch de strjitte driuwt samar op ‘e feart. springt by de bakker op
The secret
Okkerdeis lies ik yn in boekje, dat fûn ik machtich ynt’ressant: ‘alles watst wolst, kinst berikke’. Sa’n fynst, dat is fansels briljant. Ik ha ’t
Kreas te plak
Njoggen smaken cola en wol santjin soarten chipssûkelade, soda, kaugomkes yn trochdrukstripssûker, fris en ranja, it moat allegear te plak,twa kear yn de wike is
Sûnder flechten fierder farre
Wy wiene yn in see fan blommenbeppes âld tafelkleed wie it flotit hiem de blommeseedo wiest de kapiteinen ik de stjoerman Sussy wie de
De busfyts
‘Shit!’ Fergees taast Hilda yn har bûse.‘Dêr hie’k him dochs, safier ’t ik wyt…Dy ferhipte fytskaai ek,ik bin dat rotding wer ris kwyt!’ ‘No
En wa bisto?
Hast’ dat ek wol ris?Do stiest foar de spegel,se sjocht dy oan, freegjend‘En wa bisto?’ Is sy deselde as my, ofbin ik deselde as
Kontrôle
Ik bin net bang fan ‘e toskedokter.Ik bin net bang fan ‘e toskendokter syn stoel:kinst dy der sa lekker yn deljaan.En dy grutte lampe boppe
De nacht
Ik tear de earmen om it liifen lûk de lamme skonken yn.It lêste wat myn blik noch heintis ’t stille hingjen fan ’t gerdyn.
(titelleas fers)
slút de gerdinenen slút de wrâld útfan haat en wrokoeren en klokgerop en geraasin tsjokke waas fan wurden lege lege wurden danbouwe wy ús in
fan fallen en oerein
do hast dy klaaid yn ’t pimpelpearsby pompeblêdetrui en sjaaldo rinst hiel hoedenlears foar learstroch farske sniemei redens yn ‘e hân hiel skruten hifkjend taastendfoet
Ôfskie fan Skylge
Lit de sinnenoch hiel efkesdûnsjemei dyn hier. Omearmjede dunen,boartsjemei de beammen,glimkje blier. Lit de weagenfan frijheidnoch netop de klippen slaan. Foarmje in
De pleats
Om wer sân jier te wêzen. Sa’t it reid rûkt yn ‘e winter.Myn houtsjes skrasse oer de grêft.Op ‘e souder skimmelet it âlde strie.Drinkbakken
Lyts
famke giet dwyl fan ’t wikseljendljocht de dyk del, draaft yn ‘e sinneom de grutte hannen fan it skaadfoar te bliuwen, oant der gjinûntkommen mear
