Mei mem alline
heit ik wol mei dyte fiskjen moatst myn nije fuotbal sjen   heit do moatst mei my healwiizje en my leare hoe’t ik myn
Besjoch ek gedichten fan:
klasse 4 mbû / hbû
Besjoch ek gedichten fan:
Twa Heiten
Myn heiten setten my by skoalle ôf.Guon út myn klasse stiene der by.Brechtje, Lars en Jelle gniisdenen rôpen doe nei my:‘Wiene se soms yn ’e
Rein
Waait it? Falt der in drip rein?Dan moat ik myn reinpak oan.Mem is seker fan har saak.Sa’n pak is ommers hiel gewoan.‘Nee mem, it is
Ik fyn dy net werom
Ik fyn dy net werom. Itselde gesicht. Deselde hannen. Gjin werkenning. Ik fyn dy net werom. Deselde klean. Itselde hûs. Do bist net thús.
Superhero
Op it plein ha wy ’t altyd oer de superhero’s fan DC Mei myn freonen doch ik stoer imitearje ’k Superman en Thor Mar eins
Ferhúzje
Us hûs sjocht der ferlitten út, mei de gerdinen der foar wei. It wurdt al leger efter it rút, sa fielt it ek yn my.
Hurdfytser
Us pake Jan kocht lêstendeis in nagelnije fyts. Hy soe der wakker mei op reis nei Ljouwert en Parys. ‘In proefrit is in goeie
Moeting mei alle minsken
No’t er omheech fljocht yn syn raket, de astronaut rjochtstreeks de himel yn, is er benijd as hy dêr ek ien treffe sil. Miskien it
Bouwe
Alle moarnen om sân oere stean ik lang ûnder de dûs lit it wetter oer myn wangen rinne yn gedachten bin ik fier fan hûs
Sûnder dy
Ik wit it wol, it is dyn rjocht, do woest net by my bliuwe. Mar om’t ik my sa iensum fiel, woe ‘k dy noch
In steande beam allinne
It bliuwt my hiel myn libben by, de dei doe’t op dit stee in grutske heit my plante as bertebeam, – it stie sels yn
Gean net nei Pompegea
Asto ris útfanhûzje wolst nei it hûs fan tante Jant al wol jim mem it noch sa graach doch it asjebleaft net, want elk wit
Beppe
Juster yn ‘e iere moarn, ik wie noch net fan ’t bêd. Ynienen gie de tillefoan en ús mem dy gûlde sêft. Myn beppe wie
Fersiere
Heit rydt stadich oer de oprit, nee, de klep koe lang net ticht. Mem komt fleurich fan ‘e fliering: goudfersielsel, o sa sjyk! Heit dy
Radyskes
We brochten radyskes bij ús heit en mem. Earste radyskes út ‘e kas. Se bearden der wakker fan. Op it teemeubel stie in kaart fan
se ha my op ‘e skurte hân
ik haw in pake dy’t net leaut dat se op ‘e moanne west ha dy’t de televyzje útset as der mannen mei in wite kape
Begraffenis
Wy heukerje de kraach omheech en rinne stapke foar stapke yn in lange slinger achter de kiste. Ik mei de blommen drage. ’t Is droech
It hûs
Der lei oer d ‘âlde stêd in bleke skyn de deis doe’t hja weromkaam út it easten mar nimmen wachte dêr om har te treasten
Heit
Ik hear de minsken wol praten. Ik sjoch de minsken wol sjen. Se rabje oer út heit en se rabje oer ús mem. Minsken fregen
Beppe en ik
’t Ljocht is griis, de sinne kâld. Fannacht is se stoarn, ús beppe. Juster wie se noch oan ’t skreppen yn ‘e tún, tachtich jier
De Keunstfamylje
Skilderijen en skulpturen, byldhouwurken net te min, ús famylje is sa keunstich, mar ik wit net wa’t ik bin. Slacht ús mem hjoed yn ‘e
Wy sa mei-inoar
’t Wie dy jûn, ik wie al boppe en ik boarte noch wat om doe ’t ús mem ús stie te roppen en ik wist:
Myn broer
myn broer en ik sa stoer by’t beltsjedrukken hofkesjongen en ’t pleagjen fan ús mem ik en myn broer breinroer mei heit op ‘e bromfyts
