Besjoch ek gedichten fan:

klasse 4 mbû / hbû
Besjoch ek gedichten fan:

Mearke

De wolf is weromWerom? Wêrom?Hy gûlt yn ’e nachtDit is dochs gjin plakmar de wolf fynt fan al Der kin gjin stekom Fryslân hinneWêrom net?Sizze

lês it hiele gedicht

Beskûl

Yn ’t lange gers, it rêstplak fan alear,ferskûle tusken hege griene weagen…Foar elk dy’t oer de wide greide eagewiest wei, want do bestiest gewoan net

lês it hiele gedicht

Omdat it kin

Der sille doarpen wêze dêr’tst feilich skûlje kinst foar’t de wrâld yn flammen opgiet Doarpen dêr’tst waarme tee út kokosnuten drinkst en dêr’tst margriten struist

lês it hiele gedicht

Krêft

Spierkrêft kin in protte tille, fan ‘e grûn oant himelheech. Mar de krêft ferliest dy wille as ’t yn’t libben dûnker wurdt en dreech. Wat

lês it hiele gedicht

Mist

Ik ha dy mistsa leaflik bistdatst my as in dize yn de holle sitten giestlicht en swier skimerje kinstdat meist sels kieze     Do

lês it hiele gedicht

Langstme

Giest meide sânreed lânsde beide brechjes oer? Hielstil nonet prate, hark, hearsto denatoer? De wylp en skrieshja roppe it út!Ek ljippen dogge mei!De poep midsswanneblomen

lês it hiele gedicht

Trou

Hy hat in famke te hôf brocht,Al jierren, jierren lyn;Dat grêf by dy grize tsjerkeLeit it lok fan syn libben yn. Dy faam wie ’t

lês it hiele gedicht

Soms

Soms wurde saken sa ûnwichtichen stiet de wrâld op syn kopSoms is yn wurden net te fetsjenhoe’t it no eins fierder moat Soms glûpt alles

lês it hiele gedicht

Roan

Tûzen minsken ofmiskien wol mearstean op it plein lokkich nijjierlústerje guon ynoarmins-ear stil wurdt itgjin ferweechgjin lûden mear foet foar foet trochstrjitten syn fotostop sinleas

lês it hiele gedicht

kastanjebeam

de eagen fan ’e beamsjogge oer it glêde lekkende woartels toarstgjenei foarjier en simmer tsjokke tûken tilleloatsjes dy’t útsprutesêft giel opljochtsjeoer boartsjende bern drage blêden

lês it hiele gedicht

foar altyd

dizze wei bringt my dêr’t wy wiene dochs nea wer wêze sille bylden dy’t foar ’t geasteseach ferskine minge har mei toarnbeiblom en simmer  

lês it hiele gedicht

it hôf

soene de deaden op it hôf, ûnder brike stiennen tusken de keale wylgen harkje kinne nei ús stimmen?   soene se skrikke fan de ferwiten

lês it hiele gedicht

Beam

de beam stiet bryk yn ‘e westewyn stoer yn ‘e bocht bewarret hy in geheim hy wit mear as in oar en hâldt him stil

lês it hiele gedicht

gazelle

klompfol geitesokkefuotten waarm yn kanvfas fytstas stutsen wilens heitebûsehannen traapje Leechlânswei bylâns   gazelle sjongt it heechste lied   klompfol geitesokkefuotten dûnsje útlitten laam by

lês it hiele gedicht

Kintsugi

Ik sjoch dyn heale laitsen fiel de stiendyn hert is net in lispuzeldy’t ik efkes foar dy ynelkoar set   De teepot dy’t ik fan

lês it hiele gedicht

Yn swier waar

Beselskippe troch skeane streken slachrein boazet hjerst oan ta winter troch neakene beamkrunen daveret treinlûd it bluisterich waar jout ûnrêst yn ‘t liif de tinzen

lês it hiele gedicht

Shalom

(Op it Joadske hôf)   As jonge beam seach ik se kommenstille froulju yn ’t swartstrak, mei sêft rûzende rokkenen houterich, mannen mei huoddenIk wie

lês it hiele gedicht

Ald strider

Oan it plusen kleed, alhiel fersliten, sit pake boppe syn klykje ryskipkerry. In inkelde lepfol hellet triljend de mûle, it measte rûgele der earder al

lês it hiele gedicht

Noed

Ik moffelje myn hânnen djip yn de bûsen fan myn jas. Hy hoecht net te witten…… Hy hoecht net te sjen dat ik….   Hy

lês it hiele gedicht

Simmer!

snoei de tûken by it tredde eachblaas de bûnte blêden op in bultlit it ljocht wer streame oantit oan ‘e woartels rikten bou de klyster

lês it hiele gedicht

Skriuwblok

ik socht strofen yn strjittenen yn stegensammele sinnen by de singelfandele frazen yn ‘e frjemdteen faker noch ticht by hûsplôke hjir en dêr wat wurdenút

lês it hiele gedicht

Juffer Goedekoop

soms wurd ik wekker nachts’t is juffer Goedekoopmei har griis fûgelkopkeop in swartblomme hobbesekneist myn bêdse seitit is net bardgjin gas gjin fjoerse streaket mei

lês it hiele gedicht

Langstme

Dêr’t ús pake en beppe altyd wenne hadêrnei haw ik langstme oan ‘e ein fan ’t libben ta   Giest meide sânreed lânsde beide brechjes

lês it hiele gedicht

In hûs

In hûs in pleisteroer de skrammendy’t skrineûnderweis.   In hûs in wrâld omte boartsjente sykjenen soms te finen.   In hûs sa faakin finzenisin doelwytin

lês it hiele gedicht

Nachtkeamer

Ljocht en libben is nearne.Mei in tsjuster each loert de keamer.Stuollen swije, houten ribben hâldede siken yn en wachtsje. Se wolle fanit plak en dûnsje

lês it hiele gedicht

Winterfrou

Strak falt de stilte as in strutsen lekkenstiselwyt oer alle lûd en libben hinne.Hjoed hat de winterfrou it bêd ferskjinneen mins en bist bewuolle yn

lês it hiele gedicht

Man yn ‘e metro

ûndergrûnsk yn in metropoaljaget in wjirm troch tsjustere hoalenit liif fol figueren fan ‘e perronnenûnderweis oeral hinne as wer werom   it skriele neonljocht falt

lês it hiele gedicht

Geskink

Somtiden, mar eins hiel faakwinskje ik sipressen op it sigerige bolwurk,in katedraal mei gouden ljocht enstrakblauwe loften boppe âlde platanen. Mar earder binne it seedampenen

lês it hiele gedicht

Treast

Lit harren harren hynders,nimmen nimt ús de swannen ôf.It boechbyld op ús hûssil nea yn ierde smoare.   Lit harren harren hearskjen,nimmen nimt ús de

lês it hiele gedicht

De stien

yn stille tochten tsjin sinleas geweld hat er by fakkelljochten tûzenen minsken teld hy sjocht se rinnen ken de eangsten wit fan harren ûnmacht yn

lês it hiele gedicht

Thús

Ik sit wer oan see. It is leech wetter.Skjipperstront plakt oan myn broek. Yn ‘e fierte lizze de pakes en beppesop it tsjerkhôf. Prikkedaam is

lês it hiele gedicht

Landrover

Hikspeallen skampjend jei ik oer Mûntsjeleane– swarte ekers, dêr’t seefûgels boppe fleaneyn in djip trekkerspoar troch de nije gebieten.Itselde ljocht. Deselde sâlte, lûde lieten. Hjir

lês it hiele gedicht

Frij

Freonlik de heuvels by Vaisonla Romaine, net heger as by ús de dyk,en op it kastiel, as yn ús eigenkeninkryk, in ljocht by nacht,om wat

lês it hiele gedicht

Fiskerswyfke

72 jierren hawwefan har antlitin print etstyn in noch net beskreaune styl op ‘e eftergrûn geveyn ’t sâlt bebiten streekjesfan ‘e skol skar en skylfiskdy’t

lês it hiele gedicht

Pake

Yn ‘e kûveuze fan ‘e tiid, as in gladiator yn ‘e aow, fjochtet pake tsjin ‘e ynfaazje fan ‘e eksoaten. Mei broeikaskobben op ‘e siele

lês it hiele gedicht

Moetsjen

Wie it dyn mûle dy’t it die? Dyn laits? Begear fan fonkeltosken yn dat noegjend libbensread, gebeart fan langstme en geniet, de tsjoen dy’t dyn

lês it hiele gedicht

Brandy Cove

Tusken de griene kliffen, dêr’t de hege see De oester fan ‘e woeste kust útslikket, Smite derten bern wite stiennen yn it Blauwe wetter, rynsk,

lês it hiele gedicht

Oergong

Shakira sjongt foar my de pine, by donkerread behang en sigaret. Hjir boppe leit myn rêchsek klear om foar altyd fuort te gean. De Barbie

lês it hiele gedicht

Dit hûs

komme mûzefergifpantsjes út ‘e hoalen, mei lêste keutels skiten of earste fan in nije pleach fiert houtwjirm heechtijdagen sloop in âlde muorre graaf de dampe

lês it hiele gedicht

Skaadrider

De wintersinne sakketal geandeweien set de westerkymyn reade gloede.In rider sjit oer ’t iismei lange, wisse streken,de jûnloft yn ‘e mjitte. It lege ljochtskept him

lês it hiele gedicht

Libellen

neisimmerske ljochtspegelingen libellen kruse myn paad kleurich as yn sudliker streken op ‘e rûge tafel ûnder eachweid jout de luchtige siel har del boade fan

lês it hiele gedicht

De reis

Giesto op reis? Dan giest om wat te finen: in faach besef faaks earst, mar geandewei begjint it garjen. Meastal lytse dingen: in ûnbekende beam,

lês it hiele gedicht

Der hat in tiid west

Der hat in tiid west– sa leare ús de fossile fynsten –dat de kontininten fan Grienlân oant Fjoerlânbefolke wiene mei reuzereptilen,dinosauriërs,roppige, út har krêft groeide

lês it hiele gedicht

seedyk

mangele tusken elemintêre rivalen heechskouderet de dyk, yn duorjend omtinken ferslingere oan kearen en hâlden. see driuwt sâlt yn stiennen pûsten. fan minsken opsmiten basalten

lês it hiele gedicht