Jehannes
Jehannes is wat frjemd, Jehannes is wat nuver. Al kin er noch wol tinke, syn tinken is net suver. Jehannes is wat stil, mar hat
Besjoch ek gedichten fan:
A: learlingen ût de earste klasse tmbû
B: learlingen ût de earste klasse hafû / twû / gymnasium
Besjoch ek gedichten fan:
Ramgebiet
Myn bêd is in tsunamy, gjin plak mear om te lizzen. Wat in binde is it hjir, dát hoechst my net te sizzen. Bôlekrommels, smoarge
Heech boppe my
As myn wrâld leech is.As ik net mear tinke wol.Dan gean ik nei bûten ta,en dream de oeren fol. Want lizzend yn it hege gers,driuwe
Rein
Waait it? Falt der in drip rein?Dan moat ik myn reinpak oan.Mem is seker fan har saak.Sa’n pak is ommers hiel gewoan.‘Nee mem, it is
Fakânsje
Wy planne ús fakânsje meastentiids mei âld en nij. Der is dan faak wat ekstra jild en elkenien hat frij. Mem sit foar op
Bang
As ik jûns allinnich thús bin dan wurd ik wolris bang dat in dief hjir komme kin ik stek dan grutte kearsen oan dy baarne
De stjerren
Hast wolris nei de stjerren sjoen, soesto se telle kinne? Moatst mar ris riede op in jûn hoefolle it der binne. Hast wolris neitocht
Neven
Alle libben hat in sin oan ‘e ein en by ’t begjin. Sels al hat men op in jûn in neefke op ‘e keamer fûn,
Beppe en ik
’t Ljocht is griis, de sinne kâld. Fannacht is se stoarn, ús beppe. Juster wie se noch oan ’t skreppen yn ‘e tún, tachtich jier
Siik
Ik bin noait siik. En dat fyn ik mar neat. Nea in lyts grypke of snipferkâlden. Nea yt ik ris wat ferkeards. Myn suske
Offalle
Us mem hat wer wat by de ein sy hat it lêsten tsjin ús sein de spikerbroek sit har te stiif in fetrôle plakt har
Swimme
Marchje appte Bouke. Bouke appte Sjoerd. En doe krige ik it berjochtsje ûnder eagen. Ik fielde my fuort beroerd. Eangstich seach ik de klasse troch.
Fytse
Ik moat altyd nei skoalle fytse. Twa oeren op in dei. Bah! Us heit en mem dogge oft it neat is. Se sizze: ‘Och dat
Pûkels
Marijke hat in pûkel, in pûkel op it kin. Se sjocht it yn ‘e spegel en krijt in freeslik sin. Se wol net iens nei
Sin oan
Sin oan lekker op fakânsje, reizgje yn it bûtenlân. Sin oan oare minsken moetsje, sin oan sinne, bergen, strân. Sin oan nije aventoeren, sin oan
Flecht
It lân ûntflechtsje op wyld aventoer? Wat dochsto asto net mear feilich bist, do nimst dyn leafste mei, dyn bern. Do witst dyn eigen hûs
ADHD
Us heit en mem hawwe my teste litten en no is it dus definityf. Ik haw ADHD. Ik bin no dus ‘drok’ en net mear
Koade read
’t Is koade read, ’t is koade read, der waaie auto’s yn ‘e sleat. Der komt elk oere in sjoernaal, sok waar, dat is dochs
Siik
Ik kin werklik hast net prate, ik haw sa’n seare kiel. Al dagen lis ik hjir op bêd, net ien snapt wat ik fiel. Mem
Mobyltsje
Ik bin gek mei myn mobyltsje moarns betiid set ik him oan, hy kin fan alles, in juwieltsje foto’s en dan fansels de tillefoan. ‘k
Ingels
Us mem seit: ‘Der binne ingels.’ Echt wier, en se leaut it ek. ‘Ingels liede dy troch ’t libben.’ Mem, tink ik, praat net sa
Stoarmskea
It waaide dat it rikke, minsken no, dat wie my wat. Yn elts gefal lei fan ‘e moarn de wylch fan buorman plat. De tûken
Superfood
Us mem hat de smaak wer ris te pakken Bytiden is sy wier net goed Sy stiet de hiele dei te bakken Want wy bin’
Wat in ezel
Us buorman oan it Kealledykje hie lêstendeis in ezel kocht, mar it bist bleau dwers en net te brûken, wat ús buorman ek besocht. Sa
Wier wol wis
Ik wie der wier wol wis fan, dat ik mysels hiel aardich ken. Dat gjin mins my samar ompraat, dat ik wol sterk en stevich
Ut iten
Mem skoarde ’n nije opdracht by in hiele grutte klant. En dêrom ieten wy lêst’ yn in stjerrerestaurant. Ik hie der bêst wol sin oan,
Wat moat ik wurde…
Elkenien dy moat wat ‘wurde’, mar ik wit it werklik net. En ik moat no wier hast kieze, want oars is ’t foar my te
Bril
Ik moat in bril. Ik kom der net mear ûnderút. Ik kin roppe en raze mar mem bliuwt by har beslút. ‘Mei ik dan teminsten
Myn hier
Us beppe rint der soms wat by, ferfromm’le en ferlept. Mar hat se by de kapper west, dan fielt se har wer opperbest. Us beppe
Pas op foar kastielen
Miskien wolsto my net leauwe, fynst my eins mar wat in siel, mar der is neat sa gefaarlik as in grut en âld kastiel. Alderearst
Oarloch is: foar alles bang
Oarloch is: foar alles bang, noait net witte foar hoelang de soldaten yn ‘e strijitte fjochtsje en op alles sjitte. ’t Kin net skele yn
Wurkleas
Help, ús heit sit yn de ww! Alle dagen is er thús. En om’t er neat mear te dwaan hat bemuoit er him dus mei
Sicht op de klaai
it tuorke fan de tsjerke stekt troch de beammen net dy tsjerke fan de mummys net elke oare tsjerke dy’t sprekken lije mei gewoan in
By de boadskippen
Se sochten earst alle beide om in lege doaze. Hy seach ‘m earst mar ús mem mocht ‘m ha. Dêrnei stie er tafallich gewoan efter
Sechtsjin!
jeu, sjoch hjir myn nije blitse scooter, yn ‘e moaiste kleuren: read en wyt hy hat in hiel geve lûde toeter gjin seefûgel dy’t it
Blikjebeppe
Us beppe hat in sykte, of, no ja, ’t is mear in kwaal. Us beppe siket blikjes! Net te leauwen. Abnormaal! Se skarrelet mei in
Talint
Fjouwer wie ik, doe koe ‘k fytse. ‘k Hie myn nocht fan it gerin. Fleurich fleach ik oer de stoepe. ‘Sjoch ris memmy wat ik
De Krobbe
In grutte krobbe wenne ûnder in stobbe mar dat wie him net nei ’t sin want sa’n hûs wie him te min Hy gie op
In eigenaardich doarp
Yn it doarpke dêr’t ik wenje binn’ in protte minsken ûngewoan, der binne fansels ek wol oaren, mar de measten mankearret dochs wat oan. Nim
Fakânsje yn it bûtenlân
Op myn luchtbêd sjoch ik him kommen. Dûnkere eagen, kroljend hier. Krêftich swimt er nei my ta. Ik doch krekt as ynteressearret er my gjin
Online bin ‘k grut
altyd bin ik te berikken bin standby en daalk online altyd wol ‘k der foar dy wêze -keep up with friends, wherever- mar do… do
Portret
Nea wer seach ik hy dy’t my makke. Hy sette stil en liet my los en sei net hoe’t ik wie en neamde net myn
Simmermiddei
Tink dy ris yn op in dei yn ‘e simmer sitsto yn in boatsje dat driuwt op ‘e poel. Merkels en eintsjes dy boartsje om
De stjerren
Hast wolris nei de stjerren sjoen, soesto se telle kinne? Moatst mar ris riede op in jûn hoefolle it der binne. Hast wolris neitocht hoe’t
Skuorrekoar
hark hearst dat hearst dy lûdsjes sjoch sjochst dat sjochst dy kopkes moatst net ferwege moatst hiel stil wêze moatst hiel goed sjen ja sa
Dit lân
Dit lân, ik haw it heard it gûlen fan de noardewyn, it skuorren fan it iis, bekende stimmen yn de nacht. Dit lân, ik haw
Myn moaiste fers
Der is in prachtich moai gedicht, ik kin it hielendal út ‘e holle. Ik wit it mei de eagen ticht, wat soe ‘k it hjir
Sportyf
‘k Mei hiel graach yn ’t swimbad lizze en ik swim ek bêst wol hurd. Mar sa’n startblok en dan dûke? Kram’le nee, dan bin
Ballet
De minsken freegje my sa faak: ‘Wat soesto letter wurde wolle?’ Dan helje ik stoer myn skouders op en sis: ‘Wit ik folle.’ ‘Do kinst
Us gimmestyklokaal
Mei ús gimmestyklokaal is alles mis: it is der te kâld of kinst der wol rane, it stjonkt der nei omkeswit en bokkepis allinnich de
De klaai is griis
Novimber Der leit in dize oer it gea yn novimber. Dampich lizze leech de wolken, lânreek dy’t de bou ferswijt. Drippen oan ‘e wynbrauwen, it
Pyro-Jantsje
Jantsje mei graach fjurkestoke en sy docht dat dan ek faak! Nimt wat tûkjes en wat houtsjes, fjoer derby: it baarnt omraak! As lyts famke
Rommelmerke
Jippy, ’t is hjoed rommelmerke, altyd wer in leuke dei. Oan ‘e dyk âld guod ferkeapje, en de hiele buert docht mei. Yn in doaze
Drumme
Ik wol sa graach in drumstel ha mei basedrum, bekkens, tromme. It liket my geweldich ta, soe it der oait fan komme? Ik bin pas
Fragen
Hoe kin de ierde om ‘e sinne draaie al ieuwen lang en sûnder rêst? Hoe sweeft de moanne om ús hinne of hâldt in grutte
Wurkjende jongere
Ik haw in baan foar heale dagen, ‘k fertsjinje sinten by de bare bult! ‘k Hoech myn hân net langer op te hâlden, stean net
Op reis
Wy geane, sei ús heit, nei Frankryk mei fakânsje dêr is it altyd sinnich en moai waar, ús mem lei dêr tsjin yn: dêrfoar hast’
Striptease
Wy hawwe nije achterbuorlju no sûnt in wike as acht en dy feroaring op ‘e buert hat my danich yn ‘e macht. Want witste, dy
De ballade fan Jitske
Jitske wenne mei har heit (hy wurke by Steatsboskbehear) Yn in húske by de Deelen. Krij de bûsdoek mar fêst klear. Jitske boarte by de
It kastje
Heit soe foar mem in kastje meitsje, in soartemint fan boupakket. Der siet in boekje by mei plaatsjes, mar heit sei: ‘Nee, dat hoech ik
Tom-tomtom
Moatsto hjoed noch erges wêze, giesto gauris op ‘en paad, hast dyn nocht fan áltyd lêze, brûk dan net in wegekaart. Kaarten binne foar de
Filla Gigantica
Wy bin ferhuze. Fan ’t âlde hûs hien’ wy ús nocht. Hoe’t it nije hûs der útsjen soe dat ha wy sels betocht. Heit efter
It sportkompleks
Dat geëamel fan ús heit oer myn omhingjen op ‘e bank, de oerkes efter de kompjûter, de kondysje dy’t ik ha… Om fan it geseur
Lege holle
Ik wol mysels in lege holle meitsje gjin soargen oer it hûswurk ha net langer fan de wize reitsje fan as ik net slagje, it
Kampeare
Justerjûn doe soe it heve: kampeare, sa hiene wy betocht. Wy klommen op ‘e souder en hellen de tinte foar it ljocht. Kampeare yn ‘e
Master
Ik ha in nije hobby. Ik doch it eltse dei wer op ‘e nij. Moat der in learaar narre wurde, dan bin ik fan de
Swimles
Doe’t ik by de sleat siet, seach ik in kikkert hieltyd tsjin de kant oan swimmen. Ik woe him in hân jaan, of, as er
Nachtrit
In stille nacht. It lampeljocht bleek en kâld strykt ûnmeilydsum lâns in hûs, in beam en in âlde pleats mei dingen net te neamen, sa
Oars
Ik bin net krekt as alle oaren. Ropt ien : ‘Foarút’, dan tink ik: ‘Ho’. Ik sjoch yn griis wol hûndert kleuren, en wol net
it ballontsje
der dûnset in ballontsje troch de strjitte, flinterlicht in toutsje oan syn kontsje en in laits op it gesicht. hy hat in protte wille, rollebollet
Tolve keamers
‘k Bou in hûs mei tolve keamers, foar de fun en it gemak. Mei in swimbad en in glydbaan en in fuotbalfjild op ’t dak.
Broers
Broers… ik begryp der faak gjin jota fan! Nim no ús Tseard, dizze wike 16 wurden. No… as ik 16 waard, wist ik it wol!
Benaud
Ik wenje yn de kast dy’t op dyn keamer stiet. En ik kom earst ta libben as jûns it ljocht útgiet. Dan stean ik yn
Oare moarn
‘k Kin myn keammerke oprêde, of ik poets myn fyts in kear. ‘k Soe in haadstik lêze kinne, mar ik bin net yn de sfear.
Rotsjoernaal
Myn broer is o sa sterk kin fjochtsje as in tiger hy nimt it foar my op as wie ’t in echte kriger Myn broer
Tattoo
Ik bin as teen-ager net min: ik ha ferkearing, mei Jan-Geart, ik praat Ingelsk en ik smook en rin mei de nâle bleat… Sa gean
Dy stomme triennen
As sy wol nei it feestje mei. En ikke, ikke net! As hy wol lang opbliuwe mei, en ik moat al op bêd. As ik
Fet cool sterk
‘k Wie sa graach as omke Jan, ek sa’n fet cool sterke man. Hy tilt sa mar allee hop, mei ien hân in hynder op.
Nije auto
Ús heit hat in nije auto. En grutsk dat hy dêr op is: ‘Hy kin wol 250, ja wier, wat ik jim sis.’ Kompleet mei
Sprútses
Oeren sit ik al oan tafel, mei seis sprútsjes op myn board. Ik wol se dêr graach lizze litte, mar ús mem seit: ‘Ite! ’t
Just for kicks
As nimmen sjocht wat Minne docht fytst er by tsjuster sûnder ljocht hoewol’t syn lampe it wol die. As nimmen sjocht mist er de kick
Skake
Ale-Jan is net sa’n sporter. Hy sit leaver op ‘e stoel. Hat in hekel oan bewegen. Inkeld skaken fynt er cool. Wurch dat wol er
Fytse
Wat in drokte hjoed yn Boalsert, it is twadde Pinksterdei. Fytse lâns de alve stêden. Geart en Gjalt dy dogge mei. En dat dogg’ se
Myn wrâld
Ik wit in hiel moai paadsje ik kin it fine oaren net it ropt allinne my kom, seit it, kom hjir achter leit in lange
