Us mem hat wer wat by de einsy hat it lêsten tsjin ús seinde spikerbroek sit har te stiifin fetrôle plakt har op it liif

Marchje appte Bouke.Bouke appte Sjoerd.En doe krige ik it berjochtsje ûnder eagen.Ik fielde my fuort beroerd.   Eangstich seach ik de klasse troch.Please stjoer Froukje

Ik moat altyd nei skoalle fytse.Twa oeren op in dei. Bah!Us heit en mem dogge oft it neat is.Se sizze: ‘Och dat falt allegearre wol

Marijke hat in pûkel,in pûkel op it kin.Se sjocht it yn ‘e spegelen krijt in freeslik sin.Se wol net iens nei skoalle.Dêr laitsje se har

’t Is koade read, ’t is koade read,der waaie auto’s yn ‘e sleat.Der komt elk oere in sjoernaal,sok waar, dat is dochs net normaal. It

Sin oan lekker op fakânsje,reizgje yn it bûtenlân.Sin oan oare minsken moetsje,sin oan sinne, bergen, strân.   Sin oan nije aventoeren,sin oan wille en fertier.Sin

Ik kin werklik hast net prate,ik haw sa’n seare kiel.Al dagen lis ik hjir op bêd,net ien snapt wat ik fiel.   Mem bellet ûnder

Ik bin gek mei myn mobyltsjemoarns betiid set ik him oan,hy kin fan alles, in juwieltsjefoto’s en dan fansels de tillefoan.   ‘k Haw him

It lân ûntflechtsje op wyld aventoer?Wat dochsto asto net mear feilich bist,do nimst dyn leafste mei, dyn bern. Do witstdyn eigen hûs dêr bliuwt gjin

It waaide dat it rikke,minsken no, dat wie my wat.Yn elts gefal lei fan ‘e moarnde wylch fan buorman plat. De tûken troch de glêzenen

Us buorman oan it Kealledykjehie lêstendeis in ezel kocht,mar it bist bleau dwers en net te brûken,wat ús buorman ek besocht. Sa tocht it bistje

Ik wie der wier wol wis fan,dat ik mysels hiel aardich ken.Dat gjin mins my samar ompraat,dat ik wol sterk en stevich bin. Mar dizze

Mem skoarde ’n nije opdrachtby in hiele grutte klant.En dêrom ieten wy lêst’yn in stjerrerestaurant.   Ik hie der bêst wol sin oan,ite kin ‘k

Ik moat in bril.Ik kom der net mear ûnderút.Ik kin roppe en raze marmem bliuwt by har beslút.   ‘Mei ik dan teminsten linzen,Sa as

Us beppe rint der soms wat by,ferfromm’le en ferlept.Mar hat se by de kapper west,dan fielt se har wer opperbest.Us beppe seit fan: permanintdat is

Miskien wolsto my net leauwe,fynst my eins mar wat in siel,mar der is neat sa gefaarlikas in grut en âld kastiel. Alderearst de takelbrêge,oer it

Oarloch is: foar alles bang,noait net witte foar hoelangde soldaten yn ‘e strijittefjochtsje en op alles sjitte.’t Kin net skele yn hokker taal,oarloch is in

Help, ús heit sit yn de ww!Alle dagen is er thús.En om’t er neat mear te dwaan hatbemuoit er him dus mei ús!   ‘Hee,

Fjouwer wie ik, doe koe ‘k fytse.‘k Hie myn nocht fan it gerin.Fleurich fleach ik oer de stoepe.‘Sjoch ris memmy wat ik kin?’   Doe

In grutte krobbewenne ûnder in stobbemar dat wie him net nei ’t sinwant sa’n hûs wie him te min   Hy gie op reisen elts

Yn it doarpke dêr’t ik wenjebinn’ in protte minsken ûngewoan,der binne fansels ek wol oaren,mar de measten mankearret dochs wat oan.   Nim bygelyks Gerrit

Se sochten earst alle beideom in lege doaze.Hy seach ‘m earstmar ús mem mocht ‘m ha. Dêrnei stie er tafallichgewoan efter mem by de kassa.It

jeu, sjoch hjir myn nije blitse scooter,yn ‘e moaiste kleuren: read en wythy hat in hiel geve lûde toetergjin seefûgel dy’t it doart en skyt

Op myn luchtbêd sjoch ik him kommen.Dûnkere eagen, kroljend hier.Krêftich swimt er nei my ta.Ik doch krekt as ynteressearret er my gjin sier.   ‘What’s

Hast wolris nei de stjerren sjoen,soesto se telle kinne?Moatst mar ris riede op in jûnhoefolle it der binne.   Hast wolris neitocht hoe’t it sit,sa’n

Der is in prachtich moai gedicht,ik kin it hielendal út ‘e holle.Ik wit it mei de eagen ticht,wat soe ‘k it hjir graach bringe wolle.

‘k Mei hiel graach yn ’t swimbad lizzeen ik swim ek bêst wol hurd.Mar sa’n startblok en dan dûke?Kram’le nee, dan bin ‘k sa’n tut.

De minsken freegje my sa faak:‘Wat soesto letter wurde wolle?’Dan helje ik stoer myn skouders op en sis:‘Wit ik folle.’ ‘Do kinst alles wol wurde,’

Tink dy ris ynop in dei yn ‘e simmersitsto yn in boatsjedat driuwt op ‘e poel.Merkels en eintsjesdy boartsje om dy hinne,de sinne is waarmen

Jantsje mei graach fjurkestokeen sy docht dat dan ek faak!Nimt wat tûkjes en wat houtsjes,fjoer derby: it baarnt omraak!   As lyts famke lytse brantsjes,oaljelampke,

Jippy, ’t is hjoed rommelmerke,altyd wer in leuke dei.Oan ‘e dyk âld guod ferkeapje,en de hiele buert docht mei.   Yn in doaze op ‘e

Hoe kin de ierde om ‘e sinne draaieal ieuwen lang en sûnder rêst?Hoe sweeft de moanne om ús hinneof hâldt in grutte hân ús fêst?

Ik haw in baan foar heale dagen,‘k fertsjinje sinten by de bare bult!‘k Hoech myn hân net langer op te hâlden,stean net mear by ús

Wy hawwe nije achterbuorljuno sûnt in wike as achten dy feroaring op ‘e buerthat my danich yn ‘e macht.Want witste, dy nije buorlju hain spetter

Jitske wenne mei har heit (hy wurke by Steatsboskbehear) Yn in húske by de Deelen. Krij de bûsdoek mar fêst klear. Jitske boarte by de

Moatsto hjoed noch erges wêze, giesto gauris op ‘en paad, hast dyn nocht fan áltyd lêze, brûk dan net in wegekaart. Kaarten binne foar de

Wy bin ferhuze. Fan ’t âlde hûs hien’ wy ús nocht. Hoe’t it nije hûs der útsjen soe dat ha wy sels betocht. Heit efter

Ik wol mysels in lege holle meitsje gjin soargen oer it hûswurk ha net langer fan de wize reitsje fan as ik net slagje, it

Justerjûn doe soe it heve: kampeare, sa hiene wy betocht. Wy klommen op ‘e souder en hellen de tinte foar it ljocht. Kampeare yn ‘e

Ik bin net krekt as alle oaren.Ropt ien : ‘Foarút’, dan tink ik: ‘Ho’.Ik sjoch yn griis wol hûndert kleuren,en wol net moarn, mar hjoed

der dûnset in ballontsjetroch de strjitte, flinterlichtin toutsje oan syn kontsjeen in laits op it gesicht. hy hat in protte wille,rollebollet oer ’t trotwaar.de wyn

‘k Bou in hûs mei tolve keamers,foar de fun en it gemak.Mei in swimbad en in glydbaanen in fuotbalfjild op ’t dak.   Mei in

Broers… ik begryp der faak gjin jota fan!Nim no ús Tseard,dizze wike 16 wurden.No… as ik 16 waard,wist ik it wol!Dan woe ik in stoere

Doe’t ik by de sleat siet,seach ik in kikkert hieltydtsjin de kant oan swimmen.   Ik woe him in hân jaan,of, as er dat doarde,de

Ik wenje yn de kastdy’t op dyn keamer stiet.En ik kom earst ta libbenas jûns it ljocht útgiet.   Dan stean ik yn it kieren

‘k Kin myn keammerke oprêde,of ik poets myn fyts in kear.‘k Soe in haadstik lêze kinne,mar ik bin net yn de sfear. No alfêst de

Myn broer is o sa sterkkin fjochtsje as in tigerhy nimt it foar my opas wie ’t in echte kriger   Myn broer hat in

Ik bin as teen-ager net min:ik ha ferkearing, mei Jan-Geart,ik praat Ingelsk en ik smooken rin mei de nâle bleat… Sa gean ‘k mei Iris

As sy wol nei it feestje mei.En ikke, ikke net!As hy wol lang opbliuwe mei,en ik moat al op bêd. As ik net goed yn

Ús heit hat in nije auto.En grutsk dat hy dêr op is:‘Hy kin wol 250,ja wier, wat ik jim sis.’ Kompleet mei Bluetooth en Tom

Oeren sit ik al oan tafel,mei seis sprútsjes op myn board.Ik wol se dêr graach lizze litte,mar ús mem seit: ‘Ite! ’t Moat!’ Seis fan

As nimmen sjochtwat Minne dochtfytst er by tsjuster sûnder ljochthoewol’t syn lampe it wol die.As nimmen sjochtmist er de kickomdat der krekt gjin plysje wie.

Wat in drokte hjoed yn Boalsert,it is twadde Pinksterdei.Fytse lâns de alve stêden.Geart en Gjalt dy dogge mei.   En dat dogg’ se op in

Ik wit in hiel moai paadsjeik kin it fineoaren netit ropt allinne mykom, seit it, komhjir achter leit in lange leanedêr’t rigen beammendreame, dreame… Ik