do kenst se wol
foar Sanne dy’t net swijt do kenst se wol, grif: sy mei har fetfoute air, hy mei syn te goedkeape bril en dy docht krekt
A: learlingen ût de earste klasse tmbû
B: learlingen ût de earste klasse hafû / twû / gymnasium
learlingen ût de klasse 2 en 3
klasse 4 mbû / hbû
Dyn namme
Ik skriuw dyn namme op it beferzen rút dyn namme is tichtby, mar do, do bist sa fier fuort Dan ferdwynt dyn namme troch de
Moeting mei alle minsken
No’t er omheech fljocht yn syn raket, de astronaut rjochtstreeks de himel yn, is er benijd as hy dêr ek ien treffe sil. Miskien it
Bouwe
Alle moarnen om sân oere stean ik lang ûnder de dûs lit it wetter oer myn wangen rinne yn gedachten bin ik fier fan hûs
Sûnder dy
Ik wit it wol, it is dyn rjocht, do woest net by my bliuwe. Mar om’t ik my sa iensum fiel, woe ‘k dy noch
De dei fan myn gelok
Alle dagen gean ‘k nei skoalle, alle dagen op ‘e fyts. En se komm’ fan alle kanten, al dy minsken grut en lyts fleane my
Tút
ik soe dy in tút jaan midden yn ‘e winkel fan AH soe ik myn slach slaan by de tomaten do wiest noch fier fuort
Ik ha dyn namme yn de wolken skreaun
Ik ha dyn namme yn de wolken skreaun, mei hjerstich tried fan reachfyn goud. Ik ha de tonge fan dyn tinzen preaun, en foar dy
net oars
dat it net oars wurdt as ik om dy sykje as de blêden oan ‘e beammen risselje en in wolk in tel foar de sinne
Wat apart
’t Is wat apart, mar ‘k wit net better,ik fyn ’t suver al gewoanfan ús Willem, altyd, oeralfalt dy jonge út ‘e toan.  ‘k
Beaken yn it tsjuster
By pake baarnde in kearske, jûns yn ‘e skimer stuts er it oan. It stie de hiele nacht te skinen, hy dwêste ’t yn de
mei mem allinne
heitik wolmei dyte fiskjenmoatst myn nije fuotbal sjen  heitdo moatstmei my healwiizjeen my learehoe’t ik mynfytsbân plakke kin  heitwolst mei mynei de merkeen
Leafdesliet
Hy hat in ferske foar my skreaun, it siet ynienen yn myn tas. En doe ’t ik húswurk meitsje soe fûn ik it lytse briefke
Lytse Wize
de iene hân yn ‘e bûse fan har heite kroltsjejas de oare yn har memme fingermof rinne se nije kûltsjes yn ‘e snie dy’t knerp
Heit
Ik hear de minsken wol praten. Ik sjoch de minsken wol sjen. Se rabje oer út heit en se rabje oer ús mem. Minsken fregen
Myn mobyl
Ik sit al even op ‘e fyts en ynienen, shit, o nee! Myn mobyl leit noch njonken de beker tee. Dat kaam fansels fan Annyk,
Se is op my…
Jouke sei sakrekt tsjin my dat Nynke tsjin him sei dat Ytsje tsjin har sein hie dágen wie se al op my. Ik bin ek
Hiske en de Froask
Der is yn myn túntsje in smûk aardich plakje, dêr mei ik graach wêze, beskûle yn ’t grien. Mei boppe myn holle, in ticht blêdedakje
(titelleas fers)
slút de gerdinen en slút de wrâld út fan haat en wrok oeren en klok gerop en geraas in tsjokke waas fan wurden lege lege
Dreamleafde
yn ‘e winkelstrjitte krûpst my oan noas tsjin noas each yn each hân yn hân sweve wy op in eilân yn de minskesee de mannichte
Leafde is…
Leafde is in taal want do moatst wurden fine foar ien dy’t by dy past, oars as dy, mar krekt dêrom, net ien yn ’t
