Oppasse
As myn neefke komt, myn lytse nichtsje komt, dan fleurje ik altyd op. Se binne leaf en grappich. Ik fyn se beide pop. Ik moat
As myn neefke komt, myn lytse nichtsje komt, dan fleurje ik altyd op. Se binne leaf en grappich. Ik fyn se beide pop. Ik moat
Mem, fan dy ha ’k leard om nee te sizzenen do wist, ik lústerje graach nei dy;ik nim myn tiid en pak myn rêst,oars hat
No binne wy al wer ferhuze!En dat ’s al foar de fjirde kear.Wy krije hieltyd moaiere huzen,mar foar my hoecht it al lang net mear.
Dêr’t ús pake en beppe altyd wenne hadêrnei haw ik langstme oan ‘e ein fan ’t libben ta  Giest meide sânreed lânsde beide brechjes
Us beppe makke in proefritop in fyts mei batterij.Der wie in aksje en se tocht:‘Dat is wol wat foar my.’ Â Se woe de alderdjoerste,want
Us heit en mem hawwe my teste litten en no is it dus definityf. Ik haw ADHD. Ik bin no dus ‘drok’ en net mear
Hy hat in trui, it is in echte slobber, it is in âlderwetske wollensokkengeit. En mei dat briltsje út it jier 2000, moat ik jim
No’t er omheech fljocht yn syn raket, de astronaut rjochtstreeks de himel yn, is er benijd as hy dêr ek ien treffe sil. Miskien it
Troch it sydrút sjoch ik pake sitten mei syn âlde holle op syn âlde hân. De earmtakke op ‘e leuning fan ‘e stoel. Syn knipperke
Alle moarnen om sân oere stean ik lang ûnder de dûs lit it wetter oer myn wangen rinne yn gedachten bin ik fier fan hûs
Ik wit it wol, it is dyn rjocht, do woest net by my bliuwe. Mar om’t ik my sa iensum fiel, woe ‘k dy noch
Krije wy besite, Dan sjoch ik dêr as in berch tsjinoan. Want wat ik ek besykje, nea dogge ús heit en mem gewoan. Mem docht
Us mem seit: ‘Der binne ingels.’ Echt wier, en se leaut it ek. ‘Ingels liede dy troch ’t libben.’ Mem, tink ik, praat net sa
Ik haw in learaar Frânsk, ja, ik wit it is wat frjemd. Mar altyd moat ik oan him tinke, it is echt sa’n knappe fint.
Us mem hat de smaak wer ris te pakkenBytiden is sy wier net goedSy stiet de hiele dei te bakkenWant wy bin’ oan de superfood
Us beppe hat in kreaze wentemei foar in stoepe en achter in terras.Foar alle ruten griene planten,ien mei kleur der tuskenyn.Poeke mei yn ‘e sinne
It bliuwt my hiel myn libben by, de dei doe’t op dit stee in grutske heit my plante as bertebeam, – it stie sels yn
Asto ris útfanhûzje wolst nei it hûs fan tante Jant al wol jim mem it noch sa graach doch it asjebleaft net, want elk wit
Juster yn ‘e iere moarn, ik wie noch net fan ’t bêd. Ynienen gie de tillefoan en ús mem dy gûlde sêft. Myn beppe wie
Heit rydt stadich oer de oprit, nee, de klep koe lang net ticht. Mem komt fleurich fan ‘e fliering: goudfersielsel, o sa sjyk! Heit dy
We brochten radyskes bij ús heit en mem. Earste radyskes út ‘e kas. Se bearden der wakker fan. Op it teemeubel stie in kaart fan
’t Is wat apart, mar ‘k wit net better,ik fyn ’t suver al gewoanfan ús Willem, altyd, oeralfalt dy jonge út ‘e toan.  ‘k
By pake baarnde in kearske, jûns yn ‘e skimer stuts er it oan. It stie de hiele nacht te skinen, hy dwêste ’t yn de
ik haw in pake dy’t net leaut dat se op ‘e moanne west ha dy’t de televyzje útset as der mannen mei in wite kape
Us beppe hat in sykte,of, no ja, ’t is mear in kwaal.Us beppe siket blikjes!Net te leauwen. Abnormaal! Â Se skarrelet mei in griperen in
heitik wolmei dyte fiskjenmoatst myn nije fuotbal sjen  heitdo moatstmei my healwiizjeen my learehoe’t ik mynfytsbân plakke kin  heitwolst mei mynei de merkeen
Wy heukerje dekraach omheechen rinne stapke foar stapkeyn in lange slingerachter de kiste.Ik mei de blommen drage. Â ’t Is droech wurdenom my hinne,sakrekt spielden
Der lei oer d ‘âlde stêd in bleke skyn de deis doe’t hja weromkaam út it easten mar nimmen wachte dêr om har te treasten
de iene hân yn ‘e bûse fan har heite kroltsjejas de oare yn har memme fingermof rinne se nije kûltsjes yn ‘e snie dy’t knerp
Ik hear de minsken wol praten. Ik sjoch de minsken wol sjen. Se rabje oer út heit en se rabje oer ús mem. Minsken fregen
Yn ‘e kûveuze fan ‘e tiid, as in gladiator yn ‘e aow, fjochtet pake tsjin ‘e ynfaazje fan ‘e eksoaten. Mei broeikaskobben op ‘e siele
Ik haw in hiele leave heit hear, echt de leafste dy’t der is. Mar as hy wat foar my makket, giet der faak fan alles
Us heit sei: ‘Ik wol in pear hinnen. Dat liket my geweldich ta.’ Us mem fûn ’t plan ek net ûnaardich: dan soene we farske
Ik sit al even op ‘e fyts en ynienen, shit, o nee! Myn mobyl leit noch njonken de beker tee. Dat kaam fansels fan Annyk,
Ik wol sa graach in drumstel ha mei basedrum, bekkens, tromme. It liket my geweldich ta, soe it der oait fan komme? Ik bin pas
Wy geane, sei ús heit, nei Frankryk mei fakânsje dêr is it altyd sinnich en moai waar, ús mem lei dêr tsjin yn: dêrfoar hast’
’t Ljocht is griis, de sinne kâld. Fannacht is se stoarn, ús beppe. Juster wie se noch oan ’t skreppen yn ‘e tún, tachtich jier
Heit soe foar mem in kastje meitsje, in soartemint fan boupakket. Der siet in boekje by mei plaatsjes, mar heit sei: ‘Nee, dat hoech ik
Lang lyn wie ‘k krekt as alle oaren, in heit en mem, in eigen thús. Mar no is dat folslein feroare, en wennet heit net
Dat geëamel fan ús heit oer myn omhingjen op ‘e bank, de oerkes efter de kompjûter, de kondysje dy’t ik ha… Om fan it geseur
Skilderijen en skulpturen, byldhouwurken net te min, ús famylje is sa keunstich, mar ik wit net wa’t ik bin. Slacht ús mem hjoed yn ‘e
’t Wie dy jûn, ik wie al boppe en ik boarte noch wat om doe ’t ús mem ús stie te roppen en ik wist:
‘k Wie sa graach as omke Jan, ek sa’n fet cool sterke man. Hy tilt sa mar allee hop, mei ien hân in hynder op.
myn broer en ik sa stoer by’t beltsjedrukken hofkesjongen en ’t pleagjen fan ús mem ik en myn broer breinroer mei heit op ‘e bromfyts
Us mem wol graach freondinnen wêze, se docht as bin we och sa dik. Se moat sa noadich ek myn boeken lêze, mei in knypeach,
Wy ynvestearje mei Taalplan Frysk yn de kwaliteit fan Frysk ûnderwiis op alle skoallen en alle ûnderwiisnivo’s. Taalplan Frysk 2030 is in gearwurking fan Afûk, Cedin, Fers, Keunstwurk, NHL Stenden, Omrop Fryslân, Semko, SFBO en de provinsje Fryslân. Frysk, foar no en letter – www.taalplan.frl