Oppasse
As myn neefke komt, myn lytse nichtsje komt, dan fleurje ik altyd op. Se binne leaf en grappich. Ik fyn se beide pop. Ik moat
A: learlingen ût de earste klasse tmbû
B: learlingen ût de earste klasse hafû / twû / gymnasium
learlingen ût de klasse 2 en 3
klasse 4 mbû / hbû
Me time
Mem, fan dy ha ’k leard om nee te sizzenen do wist, ik lústerje graach nei dy;ik nim myn tiid en pak myn rêst,oars hat
Ferhúzje
No binne wy al wer ferhuze!En dat ’s al foar de fjirde kear.Wy krije hieltyd moaiere huzen,mar foar my hoecht it al lang net mear.
Langstme
Dêr’t ús pake en beppe altyd wenne hadêrnei haw ik langstme oan ‘e ein fan ’t libben ta  Giest meide sânreed lânsde beide brechjes
Proefrit
Us beppe makke in proefritop in fyts mei batterij.Der wie in aksje en se tocht:‘Dat is wol wat foar my.’ Â Se woe de alderdjoerste,want
ADHD
Us heit en mem hawwe my teste littenen no is it dus definityf.Ik haw ADHD.Ik bin no dus ‘drok’ en net mear ‘aktyf’. Us mem
Trendy heit
Hy hat in trui, it is in echte slobber,it is in âlderwetske wollensokkengeit.En mei dat briltsje út it jier 2000,moat ik jim dochs bekenne: da’s
Moeting mei alle minsken
No’t er omheech fljocht yn syn raket,de astronaut rjochtstreeks de himel yn,is er benijd as hy dêr ek ien treffe sil.Miskien it mantsje fan de
Bouwe
Alle moarnen om sân oerestean ik lang ûnder de dûslit it wetter oer myn wangen rinneyn gedachten bin ik fier fan hûs ‘k Dream dan
Sûnder dy
Ik wit it wol, it is dyn rjocht,do woest net by my bliuwe.Mar om’t ik my sa iensum fiel,woe ‘k dy noch ien kear skriuwe.
Besite
Krije wy besite,Dan sjoch ik dêr as in berch tsjinoan.Want wat ik ek besykje,nea dogge ús heit en mem gewoan. Mem docht dan oerdreaun.Se stroffelt
Ingels
Us mem seit: ‘Der binne ingels.’Echt wier, en se leaut it ek.‘Ingels liede dy troch ’t libben.’Mem, tink ik, praat net sa gek. En dan
Monsieur De Boer
Ik haw in learaar Frânsk,ja, ik wit it is wat frjemd.Mar altyd moat ik oan him tinke,it is echt sa’n knappe fint. Sokke moaie eagen
By pake en beppe
Troch it sydrútsjoch ik pake sittenmei syn âlde holleop syn âlde hân. De earmtakkeop ‘e leuningfan ‘e stoel. Syn knipperkenei it waarmitenfan tolve oere. Beppe
Superfood
Us mem hat de smaak wer ris te pakkenBytiden is sy wier net goedSy stiet de hiele dei te bakkenWant wy bin’ oan de superfood
Wat wol sa’n beppe noch…
Us beppe hat in kreaze wentemei foar in stoepe en achter in terras.Foar alle ruten griene planten,ien mei kleur der tuskenyn.Poeke mei yn ‘e sinne
Gean net nei Pompegea
Asto ris útfanhûzje wolstnei it hûs fan tante Jantal wol jim mem it noch sa graachdoch it asjebleaft net, want elk wit der fan yn
In steande beam allinne
It bliuwt my hiel myn libben by, de deidoe’t op dit stee in grutske heit my planteas bertebeam, – it stie sels yn ‘e krante
Beppe
Juster yn ‘e iere moarn,ik wie noch net fan ’t bêd.Ynienen gie de tillefoan enús mem dy gûlde sêft.Myn beppe wie ferstoarn,samar yn har sliep
Fersiere
Heit rydt stadich oer de oprit,nee, de klep koe lang net ticht.Mem komt fleurich fan ‘e fliering:goudfersielsel, o sa sjyk!Heit dy mjit dan mei de
Radyskes
We brochten radyskes bij ús heit en mem. Earste radyskes út ‘e kas. Se bearden der wakker fan. Op it teemeubel stie in kaart fan
Wat apart
’t Is wat apart, mar ‘k wit net better,ik fyn ’t suver al gewoanfan ús Willem, altyd, oeralfalt dy jonge út ‘e toan.  ‘k
Beaken yn it tsjuster
By pake baarnde in kearske,jûns yn ‘e skimer stuts er it oan.It stie de hiele nacht te skinen,hy dwêste ’t yn de iere moarn. Sa’n
Blikjebeppe
Us beppe hat in sykte,of, no ja, ’t is mear in kwaal.Us beppe siket blikjes!Net te leauwen. Abnormaal! Â Se skarrelet mei in griperen in
Mei mem allinne
heitik wolmei dyte fiskjenmoatst myn nije fuotbal sjen heitdo moatstmei my healwiizjeen my learehoe’t ik mynfytsbân plakke kin heitwolst mei mynei de merkeen
se ha my op ‘e skurte hân
ik haw in pakedy’t net leautdat se op ‘emoanne west ha dy’t de televyzjeútset as der mannenmei in wite kapefan ‘e Ku Klux Klanop
Begraffenis
Wy heukerje dekraach omheechen rinne stapke foar stapkeyn in lange slingerachter de kiste.Ik mei de blommen drage. ’t Is droech wurdenom my hinne,sakrekt spielden
It hûs
Der lei oer d ‘âlde stêd in bleke skynde deis doe’t hja weromkaam út it eastenmar nimmen wachte dêr om har te treastenit plak te
Heit
Ik hear de minsken wol praten.Ik sjoch de minsken wol sjen.Se rabje oer út heit ense rabje oer ús mem. Minsken fregen my ek
Lytse Wize
de iene hân yn ‘e bûse fan heite kroltsjejasde oare yn memme fingermof rinne wenije kûltsjes yn ‘e snie dy’t knerp seit de iene
Pake
Yn ‘e kûveuze fan ‘e tiid,as in gladiator yn ‘e aow,fjochtet pake tsjin ‘e ynfaazje fan ‘e eksoaten. Mei broeikaskobben op ‘e sielewiist er syn
Us heit
Ik haw in hiele leave heit hear,echt de leafste dy’t der is.Mar as hy wat foar my makket,giet der faak fan alles mis. By
Hintsjes
Us heit sei: ‘Ik wol in pear hinnen.Dat liket my geweldich ta.’Us mem fûn ’t plan ek net ûnaardich:dan soene we farske aaikes ha. Se
Myn mobyl
Ik sit al even op ‘e fytsen ynienen, shit, o nee!Myn mobyl leit nochnjonken de beker tee.Dat kaam fansels fanAnnyk, dy sms-stefansels oer Kees-Jan O,
Drumme
Ik wol sa graach in drumstel hamei basedrum, bekkens, tromme.It liket my geweldich ta,soe it der oait fan komme? Ik bin pas yn myn elemintmei
Op reis
Wy geane, sei ús heit, nei Frankryk mei fakânsjedêr is it altyd sinnich en moai waar,ús mem lei dêr tsjin yn: dêrfoar hast’ gjin garânsjemar
It kastje
Heit soe foar mem in kastje meitsje, in soartemint fan boupakket. Der siet in boekje by mei plaatsjes, mar heit sei: ‘Nee, dat hoech ik
Wykeinheit
Lang lyn wie ‘k krekt as alle oaren, in heit en mem, in eigen thús. Mar no is dat folslein feroare, en wennet heit net
It sportkompleks
Dat geëamel fan ús heit oer myn omhingjen op ‘e bank, de oerkes efter de kompjûter, de kondysje dy’t ik ha… Om fan it geseur
De Keunstfamylje
Skilderijen en skulpturen, byldhouwurken net te min, ús famylje is sa keunstich, mar ik wit net wa’t ik bin. Slacht ús mem hjoed yn ‘e
Wy sa mei-inoar
’t Wie dy jûn, ik wie al boppeen ik boarte noch wat omdoe ’t ús mem ús stie te roppenen ik wist: der wie wat.
Fet cool sterk
‘k Wie sa graach as omke Jan,ek sa’n fet cool sterke man.Hy tilt sa mar allee hop,mei ien hân in hynder op. ‘Sa mar klear,’
Us mem en ik
Us mem wol graach freondinnen wêze,se docht as bin we och sa dik.Se moat sa noadich ek myn boeken lêze,mei in knypeach, sa fan, ‘do
Myn broer
myn broer en ik sa stoerby’t beltsjedrukkenhofkesjongenen ’t pleagjen fan ús mem ik en myn broer breinroermei heit op ‘e bromfytsde moudige paden oer famkesaventoerbroer
