De kar
De hear en de bear dy stiene by in mar de bear socht nei mear en de hear nei in kar De bear seach de
De hear en de bear dy stiene by in mar de bear socht nei mear en de hear nei in kar De bear seach de
ûnder de sinne flechtet in jonge de holle fol gouden geheimen it wapperjend kleed as wjukken in teare toerswel yn ‘e waarme wyn yn in
Ik leau yn mear libbens. Dêrfan bin ik wis. Yn in foarich libben, wie ik in liuw, wat ik jim sis. Slûpend troch it oerwâld.
Dêr’t ús pake en beppe altyd wenne ha dêrnei haw ik langstme oan ‘e ein fan ’t libben ta Giest mei de sânreed lâns de
By buorman yn it pikehok dêr kenne se gjin rêst en frede it is dêr altyd o sa drok elk falt de oare yn ‘e
Stram fan oeren sitte yn de izeren fûgel troch de loft lit er him meiglydzje op de rolbaan tusken reizgers. Achter it stjoer siket er
knoppen yn beammen laitsje har temjitte in ein fljocht op titelroazen bloeie goudgiel tulpen yn oranjeread sjonge fan it iere foarjier ûnder it reiden himeldak
immen hat him deljûn yn de koetsjekralen tunen it is de wyn, as in lekken tin en wyt fannacht wie er in stoarm dy’t oer
Ik ha sa’n wille mei ús hûntsje Blessy hân seach him gean efter in hazze yn it lân of hoe’t er bytiden mei in bêste
Us Bijke is in hûn, hiel bysûnder. Ik soe hast sprekke kinne fan in hûnewûnder. Hûnen as ús Bijke bin’ der net in soad. Us
Sjoch, dêr rinne grou en rûn menear Bakker en syn hûn. Menear Bakker kuiert deftich en syn hûn woef-waft ferheftich. Menear Bakker en syn hûn,
Der wie ris in wyt hynder en dat hie ien grutte winsk: hy woe och sa graach oan it wurk by in moaie jonge prins.
Us Moarke wurdt aanst al achttjin, dat is in hege leeftyd foar in kat. Mar oft er ’t hellet, doar ik net te sizzen: dat
De koekoek leit, dat witt’ jim fêst, Syn aaien yn in oarmans nêst. In oar briedt út, in oar bringt grut, Dat let fansels de
Hat jim kat in wyt puntsje oan it eintsje fan syn sturt, frege buorman. Hy lake net. It wie in gleone simmerdei, ik fielde hoe’t
‘k Waard berne yn in mesterij mei withoefolle oare biggen. It ljocht wie keunst, it foer wie keunst. Natuer? Dy joech ús stank en miggen.
Us heit en mem binn’ mei fakânsje. En no ha ‘k in kat, twa kninen en in hûn. Sels in geit rint yn ‘e keamer;
hark hearst dat hearst dy lûdsjes sjoch sjochst dat sjochst dy kopkes moatst net ferwege moatst hiel stil wêze moatst hiel goed sjen ja sa
De see wie blau en helder as in spegel De sinne blonk, it wie in waarme dei En sokke dagen lis ik yn ‘e regel
Wa’t op it eilân Amelân it skeane paad lâns giet, sjocht dat dêr tichteby it strân in âlde tinkstien stiet. De letters binne hjoeddedei hast
Us heit sei: ‘Ik wol in pear hinnen. Dat liket my geweldich ta.’ Us mem fûn ’t plan ek net ûnaardich: dan soene we farske
In wite haai yn d’ oseaan sei op in dei: it is gjin dwaan sa smoarch wurdt hjir it wetter; ik hâld myn fel mar
Wy hawwe thús in kavia dy heart der hielendal by, sa’n fleurich piipjend bistje en ’t meast is er fan my. As ik út skoalle
‘k Lis yn ’t gers, tichtby de roazen, ‘k tink oan dy, myn leave hûn. Djip ûnder my leist begroeven, op dyn tekken, yn ‘e
Der is yn myn túntsje in smûk aardich plakje, dêr mei ik graach wêze, beskûle yn ’t grien. Mei boppe myn holle, in ticht blêdedakje
neisimmerske ljochtspegelingen libellen kruse myn paad kleurich as yn sudliker streken op ‘e rûge tafel ûnder eachweid jout de luchtige siel har del boade fan
Alle libben hat in sin oan de ein en by ’t begjin. Sels al hat men op in jûn, in neefke op ‘e keamer fûn,
foar de tinzen dy’t nachts by my krûpe soe ik de doarren slute wolle want op’e grins fan sliepen slûpe slangen troch kieren en sisterje
Hoe’t ik siferje, ienris, twaris, ik kom altyd op itselde slútstik, der bliuwt gjin duit mear om te fertarren. It feest is dien, de wyn
Wy ynvestearje mei Taalplan Frysk yn de kwaliteit fan Frysk ûnderwiis op alle skoallen en alle ûnderwiisnivo’s. Taalplan Frysk 2030 is in gearwurking fan Afûk, Cedin, Fers, Keunstwurk, NHL Stenden, Omrop Fryslân, Semko, SFBO en de provinsje Fryslân. Frysk, foar no en letter – www.taalplan.frl