A: learlingen ût de earste klasse tmbû
B: learlingen ût de earste klasse hafû / twû / gymnasium
learlingen ût de klasse 2 en 3
klasse 4 mbû / hbû

Ald strider

troch: Anne Heegstra

Oan it plusen kleed, alhiel fersliten,

sit pake boppe syn klykje ryskipkerry.

In inkelde lepfol hellet triljend de mûle,

it measte rûgele der earder al by troch.

 

Unferwachts fersjit lâns blomkebehang

it koekoekswicht en docht ketting ratteljen,

pake de hannen heffen, holle justjes bûgen.

Syn glêzige blik stoarret troch finsters fan juster

 

de tún yn, dêr’t triennen in rysfjild rynsk bewetterje

wylst de âlde spinnekopmûne mealt en

froulju yn sarong kuorren drage, keunstich

op ‘e holle, mei knalgiele kokosnuten.

 

‘Lekker kipkerry jonge, dat haw ik gâns leaver

as kappesyn’ en pake kriget fan de flier, ûnder

bôlekrommels en ryskerls, it kykje fan in kreas

soldaat, in jonge noch, mei klewang en karabyn.

 

‘Nea lit ik my wer ferkatse, keardel’, grommelet er

en mei docht er de tosken yn in kopke.

‘As ik dy rysrommel ek mar sjoch,

kin ik wol spuie, bin ik al sêd’.

 

De holle sakket d’ âld strider foaroer, it rûngear stâl

stiet yn ’t skaat by juster op it blomkebehang

wylst syn flibe in luchtbûltsje blaast dat,

lykas pake’s wêzen, stadich útinoar spat.